اثربخشی روان‌درمانی بین فردی بر کاهش اضطراب و بهبود مهارت خواندن انگلیسی دانش‌آموزان نارساخوان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی بین فردی بر کاهش اضطراب و بهبود مهارت خواندن انگلیسی دانش‌آموزان نارساخوان انجام گرفت. روش پژوهش این مطالعه، نیمه­آزمایشی از نوع  پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری کلیه دانش­آموزان پسر دوره راهنمایی دارای اختلال نارساخوانی در شهر کرج در سال‌تحصیلی 1395-1396 بوده که از بین آنان 31 نفر با روش نمونه­گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. پرسشنامه اضطراب برای دانش­آموزان به عنوان پیش­آزمون اجرا شد. سپس آزمودنی­های گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 60 دقیقه­ای تحت روان درمانی بین فردی قرار گرفتند. آزمودنی­های گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. پس از اجرای مداخله، پس­آزمون و آزمون خواندن اجرا شد. برای تحلیل نتایج به­دست آمده از پیش‌آزمون و پس­آزمون، روش تحلیل کوواریانس و آزمون تی مستقل مورد استفاده قرار گرفت. یافته­ها نشان­دهنده کاهش معنادار اضطراب دانش­آموزان در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بود (001/0>P). همچنین، بین عملکرد درک مطلب آزمودنی­های دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد؛ بنابراین، روان درمانی بین فردی برای دانش­آموزان نارساخوان قابلیت کاربرد داشته و می­تواند به عنوان یک مداخله روان­شناختی جهت بهبود روابط میان فردی مؤثر بر مهارت خواندن در کنار سایر مداخلات مورد استفاده قرار گیرد